daglara siginan gollerin sikintisiyla
yine bir kabustan uyaniyorum sesinize
yirtiliyor damarlari kalbimizin iste
gazete bile okunamiyor kandan baska
kiniyorum kendimi o ciglik gibi kirgin
sokakta unutulmus bir ceset oluyorum
ve yarali bir hayvan gibi soluyorum
konussam vuruyor kendimi katil oluyorum
sucluyum halk kadar yeryuzu surgunuyum
ama ucurum kusuysa dil, alem kiliciysa
ve sinirini kanla ciziyorsa her ulkenin
olum cogaltiyorsa cigligini din magarasinda
unutuluyor boylece bu cocuk kekemeligim
sesimi boyle bir cilginlikta nasil yitirdigim
ah vatan diye kanli tapinakta yasayanlar
goz diye kan gozeneginden bize bakanlar
susturun su kan sesini yeter deyin
ganimet degil ki vicdaniniz
kendinizi asacak dal bile kalmaz dinleyin
yaktiginiz orman sizi de yakar yeter deyin
yeter, yeter
yagmalaniyor bakin halkin cigligi
olum cekiyor bizi kan kokusuna
yoksullarin ahi bu duyun sarkimi
kani susturun kani susturun